Μαργαρίτα. Τα μυστικά αυτού του ζιζανίου
Ε, λοιπόν η μαργαρίτα δεν είναι ένα λουλούδι, μα λουλούδια. Τι θέλω να πω μ' αυτό; Πως αυτό το πορτοκαλοκίτρινο κεφαλάκι της καθώς επίσης και τα λευκά της πέταλα αν τα παρατηρήσουμε προσεκτικά θα δούμε πως είναι πολλά μικρά άνθη!
Την «ανθέμιδα» γιατί αυτό είναι το ελληνικό όνομά της, «μαργαρίτα» είναι το λατινογενής προέλευσης, την είχαν αφιερώσει οι αρχαίοι Έλληνες στη θεά Άρτεμη κι αυτό γιατί τη χρησιμοποιούσαν για να σταματά την αιμορραγία του τοκετού.
Τα άνθη και τα φύλλα της αποξηραμένα ή φρέσκα είναι τα τμήματα του λουλουδιού που χρησιμοποιούνται για φαρμακευτικούς λόγους οι οποίοι δεν είναι ούτε λίγοι, μα ούτε ασήμαντοι.
Τα λουλούδια της ανοίγουν με το που σηκώνεται ψηλά ο ήλιος και πέφτουν με τη δύση του. Το κορμάκι της γέρνει εκεί που πηγαίνει κι εκείνος.
Εμφανίζεται τον Μάιο αλλά συνεχίζει ν' ανθίζει μέχρι το τέλος του καλοκαιριού.
Ανήκει στην οικογένεια των φυτών Compositae. Είναι συγγενής με το χαμομήλι έτσι για να καταλαβαινόμαστε.
Την συναντάμε σ' όλη την Ευρώπη. Δεν υπάρχει λιβάδι χωρίς αυτή.
Τα Φύλλα της είναι βρώσιμα ωμά ή μαγειρεμένα. Ειδικά στην αρχή της άνοιξης είναι πλούσια σε βιταμίνη C.
Η γεύση τους είναι ελαφρώς ξινή και πικρή μα όταν μαγειρευτούν τρώγονται ευκολότερα.
Με την έγχυση των φύλλων μπορούμε να ετοιμάσουμε ένα ήπιο εντομοαπωθητικό που μπορεί να χρησιμοποιηθεί ακόμα και στα ζώα. Σε κάποιες χώρες την τρώνε σε σούπες, σάντουιτς, λαζάνια κ.λ.π.
Τα λουλούδια της είναι κι αυτά βρώσιμα. Ωμά ή μαγειρεμένα. Τα πράσινα βλαστάρια γίνονται τουρσί όπως ακριβώς και η κάπαρη. Στις σαλάτες η γεύση τους θυμίζει λίγο από ξύλο καρυδιάς.
Οι φαρμακευτικές της ιδιότητες έχουν καταγραφεί από το 1596.
Στη λαϊκή ιατρική τη χρησιμοποιούσαν πόσιμη για τη θεραπεία του βήχα, των βλεννών και των ρευματικών πόνων.
Ως πόσιμο τη χρησιμοποιούν ως:
Τονωτικό και ορεκτικό. Λόγω της πικρής της γεύσης διεγείρει το πεπτικό σύστημα. Είναι ό,τι πρέπει για τις κράμπες στομάχου. Παρασκευάζεται από τα κλειστά λουλούδια της που διατηρούνται στο ξύδι και τρώγονται σαν την κάπαρη.
Εφιδρωτικό και αντιπυρετικό: Αφεψήματα και εγχύματα από τα λουλούδια της μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε εμπύρετη κατάσταση.
Γρίπη και κρυολόγημα: Έχει αντιβηχικές ιδιότητες.
Ομοιοπαθητική: Όταν το λουλούδι είναι σε άνθιση το χρησιμοποιούν για τη θεραπεία της αιμορραγίας. Πολλές φορές το χρησιμοποιούν όπως και την άρνικα.
Για τη θεραπεία του AIDS: Τον τελευταίο καιρό γίνονται έρευνες λόγω μιας ουσίας που περιέχει την απιγενίνη για τη θεραπεία του ιού του AIDS. Αποτελέσματα ακόμα δεν υπάρχουν.
Ως επιθέματα για εξωτερική χρήση τη χρησιμοποιούν ως:
Επουλωτικό: Η κύρια χρήση της μαργαρίτας είναι για βλάβες του δέρματος και για τη θεραπεία πληγών. Σταματά τις αιμορραγίες και τους μώλωπες. Εφαρμόζεται σε διαστρέμματα, τραύματα και κτυπήματα. Μασώντας την θεραπεύονται έλκη του στόματος.
Ρευματικοί πόνοι: Είναι ένα από τα κύρια συστατικά των κρεμών για την καταπολέμηση του πόνου των αρθρώσεων, των μυϊκών πόνων και των ρευματικών.
ΔΟΣΟΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣΜΑΤΑ
ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΧΡΗΣΗ
Χρησιμοποιούμε λουλούδια και φύλλα . Οι περισσότερες φαρμακευτικές ιδιότητες βρίσκονται στα λουλούδια της.
- Έγχυμα: 30 γρ. αποξηραμένα λουλούδια σε 200 ml βραστού νερού. Τ' αφήνουμε σκεπασμένα για 10 λεπτά και πίνουμε 3 φλιτζάνια την ημέρα μετά από γεύματα.
- Βάμμα: Εμποτισμός 30 γρ. αποξηραμένων λουλουδιών σε οινόπνευμα άνω των 60 βαθμών για 10 μέρες. Προτεινόμενη δοσολογία 20 σταγόνες 3 φορές την ημέρα.
ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΧΡΗΣΗ
- Αφέψημα: 100 γρ. λουλούδια και φύλλα σε 1 λίτρο νερό τ' αφήνουμε να πάρουν βράση. Τ' αποσύρουμε από τη φωτιά και τ' αφήνουμε για 15 λεπτά σκεπασμένα. Σουρώνουμε και χρησιμοποιούμε το υγρό ως κομπρέσες και κατάπλασμα.
- Τα φρέσκα φύλλα αφού πλυθούν μπορούν να χρησιμοποιηθούν άμεσα στις πληγές και τα τραύματα. Φυσικά δεν χρησιμοποιούμε φύλλα που βρίσκονται δίπλα σε δημόσιους δρόμους με άσφαλτο!
Παρενέργειες της μαργαρίτας:
Δερματίτιδα: Μπορεί να προκληθεί δερματίτιδα μόνο με την απλή επαφή.
Αλλεργία: Όσοι έχουν αλλεργία στο χαμομήλι να ξέρουν πως θα 'χουν και με τη μαργαρίτα.
Δυσκοιλιότητα: Λόγω της περιεκτικότητάς της σε τανίνες επιδεινώνεται η δυσκοιλιότητα.
Φαρμακευτική αγωγή: Φυσικά και δεν την χρησιμοποιούμε αν δεν ρωτήσουμε τον γιατρό μας ιδιαίτερα αν παίρνουμε κι άλλα φάρμακα.
Γενικά να καταναλώνεται σε μικρές ποσότητες λόγω της υψηλής περιεκτικότητάς της σε σαπωνίνες και οξαλικά.
Να επιστήσω την προσοχή σας στο θέμα ότι αυξάνει την όρεξη.
Κύηση και γαλουχία: Δεν θεωρείται ότι είναι ασφαλές να χρησιμοποιηθεί από εγκυμονούσες και γυναίκες που θηλάζουν.
Μ' αγαπά δεν μ' αγαπά; Τι να πω, δεν ξέρω αν σας αγαπά το ταίρι σας, η μαργαρίτα πάντως πως μας αγαπά κι είμαι πολύ σίγουρη γι' αυτό.
Καλή βδομάδα σ' όλους σας. Μην ξεχνάτε ό,τι γράφεται εδώ είναι για καθαρά ενημερωτικούς λόγους. Ποτέ μα ποτέ δεν παραβλέπονται οι συμβουλές των γιατρών μας!
Την «ανθέμιδα» γιατί αυτό είναι το ελληνικό όνομά της, «μαργαρίτα» είναι το λατινογενής προέλευσης, την είχαν αφιερώσει οι αρχαίοι Έλληνες στη θεά Άρτεμη κι αυτό γιατί τη χρησιμοποιούσαν για να σταματά την αιμορραγία του τοκετού.
Τα άνθη και τα φύλλα της αποξηραμένα ή φρέσκα είναι τα τμήματα του λουλουδιού που χρησιμοποιούνται για φαρμακευτικούς λόγους οι οποίοι δεν είναι ούτε λίγοι, μα ούτε ασήμαντοι.
Τα λουλούδια της ανοίγουν με το που σηκώνεται ψηλά ο ήλιος και πέφτουν με τη δύση του. Το κορμάκι της γέρνει εκεί που πηγαίνει κι εκείνος.
Εμφανίζεται τον Μάιο αλλά συνεχίζει ν' ανθίζει μέχρι το τέλος του καλοκαιριού.
Ανήκει στην οικογένεια των φυτών Compositae. Είναι συγγενής με το χαμομήλι έτσι για να καταλαβαινόμαστε.
Την συναντάμε σ' όλη την Ευρώπη. Δεν υπάρχει λιβάδι χωρίς αυτή.
Τα Φύλλα της είναι βρώσιμα ωμά ή μαγειρεμένα. Ειδικά στην αρχή της άνοιξης είναι πλούσια σε βιταμίνη C.
Η γεύση τους είναι ελαφρώς ξινή και πικρή μα όταν μαγειρευτούν τρώγονται ευκολότερα.
Με την έγχυση των φύλλων μπορούμε να ετοιμάσουμε ένα ήπιο εντομοαπωθητικό που μπορεί να χρησιμοποιηθεί ακόμα και στα ζώα. Σε κάποιες χώρες την τρώνε σε σούπες, σάντουιτς, λαζάνια κ.λ.π.
Τα λουλούδια της είναι κι αυτά βρώσιμα. Ωμά ή μαγειρεμένα. Τα πράσινα βλαστάρια γίνονται τουρσί όπως ακριβώς και η κάπαρη. Στις σαλάτες η γεύση τους θυμίζει λίγο από ξύλο καρυδιάς.
Οι φαρμακευτικές της ιδιότητες έχουν καταγραφεί από το 1596.
Στη λαϊκή ιατρική τη χρησιμοποιούσαν πόσιμη για τη θεραπεία του βήχα, των βλεννών και των ρευματικών πόνων.
Ως πόσιμο τη χρησιμοποιούν ως:
Τονωτικό και ορεκτικό. Λόγω της πικρής της γεύσης διεγείρει το πεπτικό σύστημα. Είναι ό,τι πρέπει για τις κράμπες στομάχου. Παρασκευάζεται από τα κλειστά λουλούδια της που διατηρούνται στο ξύδι και τρώγονται σαν την κάπαρη.
Εφιδρωτικό και αντιπυρετικό: Αφεψήματα και εγχύματα από τα λουλούδια της μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε εμπύρετη κατάσταση.
Γρίπη και κρυολόγημα: Έχει αντιβηχικές ιδιότητες.
Ομοιοπαθητική: Όταν το λουλούδι είναι σε άνθιση το χρησιμοποιούν για τη θεραπεία της αιμορραγίας. Πολλές φορές το χρησιμοποιούν όπως και την άρνικα.
Για τη θεραπεία του AIDS: Τον τελευταίο καιρό γίνονται έρευνες λόγω μιας ουσίας που περιέχει την απιγενίνη για τη θεραπεία του ιού του AIDS. Αποτελέσματα ακόμα δεν υπάρχουν.
Ως επιθέματα για εξωτερική χρήση τη χρησιμοποιούν ως:
Επουλωτικό: Η κύρια χρήση της μαργαρίτας είναι για βλάβες του δέρματος και για τη θεραπεία πληγών. Σταματά τις αιμορραγίες και τους μώλωπες. Εφαρμόζεται σε διαστρέμματα, τραύματα και κτυπήματα. Μασώντας την θεραπεύονται έλκη του στόματος.
Ρευματικοί πόνοι: Είναι ένα από τα κύρια συστατικά των κρεμών για την καταπολέμηση του πόνου των αρθρώσεων, των μυϊκών πόνων και των ρευματικών.
ΔΟΣΟΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣΜΑΤΑ
ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΧΡΗΣΗ
Χρησιμοποιούμε λουλούδια και φύλλα . Οι περισσότερες φαρμακευτικές ιδιότητες βρίσκονται στα λουλούδια της.
- Έγχυμα: 30 γρ. αποξηραμένα λουλούδια σε 200 ml βραστού νερού. Τ' αφήνουμε σκεπασμένα για 10 λεπτά και πίνουμε 3 φλιτζάνια την ημέρα μετά από γεύματα.
- Βάμμα: Εμποτισμός 30 γρ. αποξηραμένων λουλουδιών σε οινόπνευμα άνω των 60 βαθμών για 10 μέρες. Προτεινόμενη δοσολογία 20 σταγόνες 3 φορές την ημέρα.
ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΧΡΗΣΗ
- Αφέψημα: 100 γρ. λουλούδια και φύλλα σε 1 λίτρο νερό τ' αφήνουμε να πάρουν βράση. Τ' αποσύρουμε από τη φωτιά και τ' αφήνουμε για 15 λεπτά σκεπασμένα. Σουρώνουμε και χρησιμοποιούμε το υγρό ως κομπρέσες και κατάπλασμα.
- Τα φρέσκα φύλλα αφού πλυθούν μπορούν να χρησιμοποιηθούν άμεσα στις πληγές και τα τραύματα. Φυσικά δεν χρησιμοποιούμε φύλλα που βρίσκονται δίπλα σε δημόσιους δρόμους με άσφαλτο!
Παρενέργειες της μαργαρίτας:
Δερματίτιδα: Μπορεί να προκληθεί δερματίτιδα μόνο με την απλή επαφή.
Αλλεργία: Όσοι έχουν αλλεργία στο χαμομήλι να ξέρουν πως θα 'χουν και με τη μαργαρίτα.
Δυσκοιλιότητα: Λόγω της περιεκτικότητάς της σε τανίνες επιδεινώνεται η δυσκοιλιότητα.
Φαρμακευτική αγωγή: Φυσικά και δεν την χρησιμοποιούμε αν δεν ρωτήσουμε τον γιατρό μας ιδιαίτερα αν παίρνουμε κι άλλα φάρμακα.
Γενικά να καταναλώνεται σε μικρές ποσότητες λόγω της υψηλής περιεκτικότητάς της σε σαπωνίνες και οξαλικά.
Να επιστήσω την προσοχή σας στο θέμα ότι αυξάνει την όρεξη.
Κύηση και γαλουχία: Δεν θεωρείται ότι είναι ασφαλές να χρησιμοποιηθεί από εγκυμονούσες και γυναίκες που θηλάζουν.
Μ' αγαπά δεν μ' αγαπά; Τι να πω, δεν ξέρω αν σας αγαπά το ταίρι σας, η μαργαρίτα πάντως πως μας αγαπά κι είμαι πολύ σίγουρη γι' αυτό.
Καλή βδομάδα σ' όλους σας. Μην ξεχνάτε ό,τι γράφεται εδώ είναι για καθαρά ενημερωτικούς λόγους. Ποτέ μα ποτέ δεν παραβλέπονται οι συμβουλές των γιατρών μας!
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου