Σαλιγκάρια κι η "καταπολέμησή" τους

Πώς θα σας φαινόταν αν βλέπατε έξι ώρα το πρωί κάποιον, μ' ένα φακό θυέλλης, να ψάχνει παντού, ακόμα κι έξω από το παράθυρό σας;
Τουλάχιστον θα ρώταγες. Τι ψάχνεις άνθρωπέ μου;
Εδώ στη Σαμοθράκη, θεωρείται από τα συνηθισμένα περιστατικά. Ο λόγος τα σαλιγκάρια. Συνήθως αυτήν την περίοδο μετά τις βροχές εμφανίζονται.
Είναι η εποχή που εκείνα τρώνε τα χορταράκια κι οι άνθρωποι τρώνε αυτά για να γλυτώσουν τα χορταράκια τα οποία θα τα φάνε μετά κι αυτά, με την ησυχία τους.

Καταλαβαίνετε πως όταν το 'χα πρωτοαντιμετωπίσει αυτό το συμβάν, γέλαγα. Μου φαινόταν πολύ δυσανάλογος ο πόλεμος ανάμεσα σ' ένα "φως θυέλλης" και σ' ένα τόσο μικροσκοπικό και αργόσυρτο ον!

Περιττό να σας πω πως γινόντουσαν ομιλίες επί ομιλιών στα καφενεία για το πώς θα τα αντιμετωπίσουν.
Μέχρι που κάποια στιγμή δεν άντεξα και τους πέταξα τη μαγική λέξη, "μπύρα".
Ω, μέχρι και το σήριαλ στην τηλεόραση παράτησαν για να μάθουν αυτόν τον καινούργιο τρόπο.

Ακούστε λοιπόν, αν και τώρα πια, μεταξύ μας, έχω και λίγες τύψεις γι' αυτό που κάνω. Μαθαίνω στον κόσμο πώς να σκοτώνει ζωντανούς οργανισμούς.
Σκοτώνεις. Δε θέλω υπερβολές κοπελιά. Καταπολέμηση λέγεται αυτό. Θα 'λεγε κάποιος αν με διάβαζε.
Τέλος πάντων θα σας πω πως μπορείτε να "καταπολεμήσετε" αυτόν τον "εχθρό" κι εσείς πράξτε ό,τι σας λέει η συνείδησή σας.

Πάρτε ένα ρηχό δοχείο. Να 'ναι μεγάλο, κατά προτίμηση, για να χωρέσει αρκετά "θύματα". Σκάψτε τόσο όση είναι η διάμετρός του δοχείου και το βάθος του λάκκου, όσο η επιφάνεια του αντικειμένου να είναι, ένα, με την επιφάνεια της γης. Γεμίστε τα ¾ αυτού με μπύρα, την πιο φτηνή που θα βρείτε. Δεν έχουν προτίμηση. Ξετρελαίνονται με τη μυρωδιά της και μόνο. Ρουφούν, ρουφούν μέχρι να σκάσουν. Φαντάζομαι πως η τελευταία τους λέξη πριν παραδοθούν στον θεό θα είναι "χικ".

Για τους λάτρεις των σαλιγκαριών φαντάζομαι επειδή θα είναι και "μπυράτα" θα έχουν και καλύτερη γεύση. Μπλιάχ.

Ελπίζω να χρησιμοποιήσετε με φειδώ τη γνώση αυτή. Αφήστε και κανένα να επιζήσει!

Πηγή για τη φωτογραφία Εδώ