Μάθηση σε αργούς ρυθμούς
Slow Education: Μάθηση σε αργούς ρυθμούς
Το γρήγορο δεν σημαίνει απαραίτητα και καλό
DOC TV 09.11.2015
Ο καθένας έχει τον δικό του ρυθμό. Ακολουθώντας αυτή τη λογική, το Slow κίνημα υποστηρίζει τη μάθηση που στηρίζεται στις δυνατότητες και στον ρυθμό κάθε παιδιού.
Είναι μια λιγότερο αυστηρή εκπαίδευση, με σκοπό όχι την ποσότητα αλλά την ποιότητα της μάθησης.
Η Φινλανδία, που διαρκώς καινοτομεί στην εκπαίδευση, πρωτοστατεί με ένα νέο εκπαιδευτικό πρόγραμμα που περιγράφεται με 4 λέξεις, «λιγότερα μαθήματα, περισσότερες δεξιότητες», και επικεντρώνεται στις δεξιότητες σκέψης αλλά και στις ικανότητες για επιβίωση σε ένα πολυπολιτισμικό περιβάλλον.
Η καλύτερη εκπαιδευτικός στον κόσμο, τίτλος με τον οποίο τιμήθηκε φέτος η Nancie Atwell, διαθέτει στο Μέιν το Κέντρο Διδασκαλίας και Μάθησης, το οποίο δεν θυμίζει σχολείο αλλά εξοχικό στο δάσος. Οι μαθητές της έχουν την πολυτέλεια να διαβάζουν 40 βιλία κατά μέσο όρο τον χρόνο, κάνουν μαθήματα στον κήπο και ενθαρρύνονται να ερευνήσουν αυτό που βρίσκει ο καθένας ενδιαφέρον, χωρίς τεστ και διαγωνίσματα, αλλά αναλαμβάνοντας εργασίες.
Ο Ισπανός εκπαιδευτικός και διευθυντής σχολείου Χοάν Ντομένεχ Φραντσέζ ενθαρρύνει τους δασκάλους να αναδείξουν τις δυνατότητες και τα ενδιαφέροντα κάθε παιδιού, μέσα από δοκιμές.
Μεταξύ των καινοτόμων εκπαιδευτικών μεθόδων που εφαρμόζουν είναι και οι μαθητές να μην κουβαλούν βαριές τσάντες, για την ακρίβεια να μην έχουν καθόλου βιβλία, τουλάχιστον για κάποιο διάστημα.
Το σχολείο De Qian της Κίνας έχει απαρνηθεί τον δυτικό ανταγωνισμό. Διδάσκει κλασική λογοτεχνία, μελέτη της αρχαίας τέχνης και καλλιγραφία (που αν και πολύωρο μάθημα προσαρμόζεται στον ρυθμό του κάθε παιδιού).
Το μάθημα δηλαδή θυμίζει κλασική ασιατική φιλοσοφία: να τεντωθείς όσο περισσότερο μπορείς, χωρίς όμως να πιέσεις τον εαυτό σου να το κάνει με τον τρόπο, τον ρυθμό και τον χρόνο του διπλανού σου.
Ωστόσο η Ιαπωνία, η οποία ήταν η πρώτη που έβαλε το σύστημα της εναλλακτικής εκπαίδευσης στα δημόσια σχολεία το 2002, δεν μπόρεσε να συμβιβαστεί με τους αργούς ρυθμούς μάθησης και την ελευθερία επιλογής των παιδιών.
Τελικά απέρριψε τη μεταρρύθμιση 5 χρόνια μετά, κάνοντας λόγο για «δυσκίνητη γενιά».
[Πηγή: www.doctv.gr]
Το γρήγορο δεν σημαίνει απαραίτητα και καλό
DOC TV 09.11.2015
Ο καθένας έχει τον δικό του ρυθμό. Ακολουθώντας αυτή τη λογική, το Slow κίνημα υποστηρίζει τη μάθηση που στηρίζεται στις δυνατότητες και στον ρυθμό κάθε παιδιού.
Είναι μια λιγότερο αυστηρή εκπαίδευση, με σκοπό όχι την ποσότητα αλλά την ποιότητα της μάθησης.
Η Φινλανδία, που διαρκώς καινοτομεί στην εκπαίδευση, πρωτοστατεί με ένα νέο εκπαιδευτικό πρόγραμμα που περιγράφεται με 4 λέξεις, «λιγότερα μαθήματα, περισσότερες δεξιότητες», και επικεντρώνεται στις δεξιότητες σκέψης αλλά και στις ικανότητες για επιβίωση σε ένα πολυπολιτισμικό περιβάλλον.
Η καλύτερη εκπαιδευτικός στον κόσμο, τίτλος με τον οποίο τιμήθηκε φέτος η Nancie Atwell, διαθέτει στο Μέιν το Κέντρο Διδασκαλίας και Μάθησης, το οποίο δεν θυμίζει σχολείο αλλά εξοχικό στο δάσος. Οι μαθητές της έχουν την πολυτέλεια να διαβάζουν 40 βιλία κατά μέσο όρο τον χρόνο, κάνουν μαθήματα στον κήπο και ενθαρρύνονται να ερευνήσουν αυτό που βρίσκει ο καθένας ενδιαφέρον, χωρίς τεστ και διαγωνίσματα, αλλά αναλαμβάνοντας εργασίες.
Ο Ισπανός εκπαιδευτικός και διευθυντής σχολείου Χοάν Ντομένεχ Φραντσέζ ενθαρρύνει τους δασκάλους να αναδείξουν τις δυνατότητες και τα ενδιαφέροντα κάθε παιδιού, μέσα από δοκιμές.
Μεταξύ των καινοτόμων εκπαιδευτικών μεθόδων που εφαρμόζουν είναι και οι μαθητές να μην κουβαλούν βαριές τσάντες, για την ακρίβεια να μην έχουν καθόλου βιβλία, τουλάχιστον για κάποιο διάστημα.
Το σχολείο De Qian της Κίνας έχει απαρνηθεί τον δυτικό ανταγωνισμό. Διδάσκει κλασική λογοτεχνία, μελέτη της αρχαίας τέχνης και καλλιγραφία (που αν και πολύωρο μάθημα προσαρμόζεται στον ρυθμό του κάθε παιδιού).
Το μάθημα δηλαδή θυμίζει κλασική ασιατική φιλοσοφία: να τεντωθείς όσο περισσότερο μπορείς, χωρίς όμως να πιέσεις τον εαυτό σου να το κάνει με τον τρόπο, τον ρυθμό και τον χρόνο του διπλανού σου.
Ωστόσο η Ιαπωνία, η οποία ήταν η πρώτη που έβαλε το σύστημα της εναλλακτικής εκπαίδευσης στα δημόσια σχολεία το 2002, δεν μπόρεσε να συμβιβαστεί με τους αργούς ρυθμούς μάθησης και την ελευθερία επιλογής των παιδιών.
Τελικά απέρριψε τη μεταρρύθμιση 5 χρόνια μετά, κάνοντας λόγο για «δυσκίνητη γενιά».
[Πηγή: www.doctv.gr]
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου