Ο σιμιγδαλένιος χαλβάς χωρίς τις γνωστές αναλογίες

Τι είναι αυτό που με πιάνει κάθε απόγευμα. Θέλω κάτι γλυκό, έστω μια κουταλιά να δοκιμάσω για να ηρεμήσω.
Επειδή γλυκό δεν είχα, αποφάσισα να φτιάξω. Τι πιο εύκολο από έναν σιμιγδαλένιο χαλβά. Χειμώνιασε κιόλας κι είναι ότι πρέπει με την κανελίτσα του.
Χρόνια ολόκληρα ξέραμε το γνωστό σε όλους μας αριθμητικό κόλπο του 1,2,3,4. Έλεος! Τα χρόνια πέρασαν κι η γεύση άλλαξε. 3 ποτήρια ζάχαρη σε 4 ποτήρια νερό ούτε κόρη ζαχαροπλάστη να 'μουνα. Προφανώς αυτή η αναλογία είχε καθιερωθεί είτε γιατί η ζάχαρη είχε άλλη γεύση, είτε γιατί ο κόσμος την είχε, λόγω έλλειψης, απίστευτη ανάγκη.
Το 'ψαξα πολύ καιρό το θέμα, μέχρι που βρήκα τη σωστή αναλογία. Πάρτε χαρτί και μολύβι και γράψτε ή καλύτερα πάρτε δυό κατσαρόλες κι ετοιμαστείτε να τον φτιάξετε μαζί μου.
Υλικά για το σιρόπι

• 2 1/2 φλιτζάνια τσαγιού ζάχαρη
• 4 1/2 φλιτζάνια τσαγιού νερό
• 1 κουταλιά της σούπας λεμόνι
• μισό ξυλάκι κανέλα

Υλικά για τον χαλβά

• 2/3 από το φλιτζάνι του τσαγιού καλαμποκέλαιο ή ηλιέλαιο
• 2 φλυτζάνια τσαγιού σιμιγδάλι χοντρό
• μπόλικη τριμμένη κανέλα 

Παρασκευή γλυκού

Πρώτα φτιάχνετε το σιρόπι σας βάζοντας όλα τα υλικά που σας δίνω σε μια κατσαρόλα και περιμένετε να βράσουν. 

Από τη στιγμή του κοχλασμού κατεβάζετε τη θερμοκρασία της κουζίνας στο 2 (εμένα ξεκινά από το 1 και τελειώνει στο 3. Το 'χουμε πει έχω κουζίνα απ' την εποχή της Μπουμπουλίνας). 

Μετράτε 5΄ - 7΄ λεπτά. 

Μετά από αυτόν τον χρόνο αποσύρετε την κατσαρόλα από το μάτι.

Σε μια άλλη κατσαρόλα αρχίζετε να σοτάρετε το σιμιγδάλι με το λάδι. Άστε το να πάρει αυτό το ωραίο χρυσό χρώμα. Να μυρίσει το σπίτι. Τον σοτάρω στο 3', αν δεν έχετε εξοικειωθεί ακόμα βάλτε το στο 2' και βλέπετε. 

Μην ξεχνάτε ν' ανακατεύετε συνέχεια. Μην κτυπήσει το τηλέφωνο και το σηκώσετε, πάει κάηκε ο χαλβάς.

Φορέστε γάντια. Ναι, αυτά που πλένετε τα πιάτα. Δε θέλω αντιρρήσεις. Ο χαλβάς κάνει έγκαυμα σοβαρότατο.

Μόλις πάρει τ' ωραίο του χρώμα ρίξτε στη κατσαρόλα του, το έτοιμο σιρόπι. Θ' αρχίσει να κοχλάζει.

Εδώ σας θέλω γενναίους. Δε φεύγετε, δεν εγκαταλείπετε τα πάτρια εδάφη. Ανακατεύετε και δεν φοβάστε που θ' αρχίσει το θηρίο να κοχλάζει λες και είναι ηφαίστειο. Προστατευτείτε αν θέλετε βάζοντας το καπάκι της κατσαρόλας ως κάλυμμα. 

Αν δεν δείτε τον πάτο της κατσαρόλας δεν σταματάτε το ανακάτεμα.

Όταν θα βάλετε την σπάτουλα και χωρίζει ο χαλβάς και βασικά φαίνεται πεντακάθαρα ο πάτος της κατσαρόλας, τότε τον ρίχνετε στη φόρμα ή στα κουπάκια που φτιάχνουμε την κρέμα καραμελέ.

Κρέμα καραμελέ τι είπα τώρα; Σε επόμενη ανάρτηση θα μιλήσουμε και γι' αυτήν.

Έχω να σας δώσω κάποια μυστικά. 

Τα γλυκά είναι καλό να τα φτιάχνουμε με ξύλινες κουτάλες. Γλιτώνετε τις αυξομειώσεις των θερμοκρασιών.

Αν έχετε κουτάλα που έχει και τρύπες δεν ξέρετε πόσο γρήγορα θα φτιάξετε τον χαλβά χωρίς να σβολιάσει.

Χωρίς να θεωρήσετε πως το λέω για διαφημιστικούς λόγους αν βρείτε σιμιγδάλι Αγίου Γεωργίου είναι σίγουρο και βέβαιο πως ο χαλβάς σας θα 'χει μεγάλη διαφορά από τις υπόλοιπες συμβατικές μάρκες που κυκλοφορούν στο εμπόριο. Πιστέψτε με.

Αν χρησιμοποιήσετε κουπάκια ανοξείδωτα, να τ' αλείψετε με λίγο καλαμποκέλαιο για να σας ξεφορμαριστούν εύκολα.

Όταν θα τον σερβίρετε την επόμενη μέρα θα δείτε τη σωστή του γεύση. Την πρώτη μέρα θα πείτε πως τον θέλατε ίσως και λίγο λιγότερο γλυκό. Μην μπερδευτείτε θα δείτε πόσο καλός θα είναι όταν θα δέσουν τα υλικά του.

Ποτέ μα ποτέ δεν ξεχνάτε να βάλετε κανέλα όταν θα τον σερβίρετε. Ρίχνει τα επίπεδα σακχάρου στον οργανισμό!

Για όσους δεν μπορούν να καταλάβουν τα γραφόμενα ακολουθεί βίντεο.

Να 'ναι πάντα γλυκιά η ζωή σας.