Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΑΤΕΚΝΗΣ ΙΝΔΗΣ ΠΟΥ ΑΝΤΙ ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ, ΜΕΓΑΛΩΣΕ….. ΔΕΝΔΡΑ!!

Μου άρεσε τόσο πολύ αυτή η ιστορία και σας τη μεταφέρω. Δείχνε πώς ο πόνος μπορεί να σε μετουσιώσει αν εσύ το θελήσεις.

Γι' αυτό θα 'θελα κάθε φορά που πονάτε να θυμάστε να λέτε στον εαυτό σας, αφού πλαντάξετε στο κλάμα : 

"Πάρε το αλλιώς".

Το Goulandris Natural History Museum  το κοινοποίησε στο facebook

Η Ινδή περιβαλλοντολόγος Saalumarada Thimmakka, από την πόλη Hulikal της Πολιτείας Karnataka στη νοτιοδυτική Ινδία, φύτευσε και μεγάλωσε 384 ινδικές συκιές ή Banyan trees (Ficus benghalensis) κατά μήκος του αυτοκινητοδρόμου μήκους 4 χλμ., που ενώνει την πόλη Hulikal με την Kudur. 
Λέγεται, ότι ξεκίνησε να φυτεύει τα δένδρα, όταν συνειδητοποίησε ότι δεν θα αποκτούσε ποτέ παιδιά μετά τον γάμο της με τον βοσκό Chikkaiah, μετατρέποντας έτσι την βαθιά απογοήτευση, που της προκάλεσε η στέρηση της μητρότητας, σε αξιοθαύμαστη ψυχική δύναμη και δημιουργικότητα!
Η Thimmakka, μια γυναίκα που δεν έλαβε ποτέ καμία μόρφωση και δούλευε σκληρά στα νιάτα της σαν εργάτρια σε λατομείο, μεγάλωσε, μαζί με τον άντρα της, τα δένδρα σαν «παιδιά» της, προστατεύοντάς τα από κακοκαιρίες, ζώα και άλλους θηρευτές, μέχρι που έγιναν, μετά από πολλά χρόνια, γιγαντιαία και …. ανεξάρτητα!
Τα δενδρύλλια φυτεύτηκαν κυρίως κατά τη διάρκεια της εποχής των μουσώνων, έτσι ώστε να έχουν επαρκές βρόχινο νερό για να αναπτυχθούν. Κατά την έναρξη των επόμενων, μετά τη φύτευση, μουσώνων, τα φυτά είχαν πάντα πιάσει ρίζες και μεγάλωναν υγιέστατα, πάντα με τη γενναιόδωρη φροντίδα και αγάπη της Thimmakka, που ήταν καθημερινά στο πλάι τους!
Η ίδια δηλώνει σήμερα 101 ετών, βασιζόμενη στη δική της αίσθηση του χρόνου που περνά, αφού δεν μπορεί να αποδείξει την ηλικία της με οποιουδήποτε τύπου επίσημο έγγραφο, απλά γιατί κάτι τέτοιο δεν υπάρχει. Όπως ακριβώς συμβαίνει με τους περισσότερους αναλφάβητους στα χωριά της Ινδίας.

Πηγή: save nature, save future