Οι δυο όψεις του νομίσματος

Δεν υπάρχει μεγαλύτερη στεναχώρια απ' την απώλεια.
Ή μήπως η εγκατάλειψη;
Ο χωρισμός; Ο αποχωρισμός;

Κι αν σ' όλα αυτά υπάρξει μια δεύτερη ματιά;
Σ' απώλεσα την κατάλληλη στιγμή κι η ανάμνησή σου με γεμίζει από χαρά και γλύκα.
Εγκαταλείπω γη, δουλειά, φίλους και ξεκινώ για κάτι καλύτερο.
Χωρίζω για ν' αποκτήσω ξεκάθαρο μυαλό και καρδιά και να βρω την ομορφιά και την ξεγνοιασιά που 'χω χάσει.
Αποχωρίζομαι αυτούς που αγαπώ για να βρω τους δικούς μου καινούργιους στόχους και να ξαναγαπήσω.

Κι όλα αυτά μου 'ρθαν σήμερα την ώρα που μάζευα τα χριστουγεννιάτικα στολίδια.
Πάντα όταν τα μαζεύω την κατάλληλη στιγμή, που αυτή είναι λίγες μέρες, μετά την ολοκλήρωση των εορτών, μελαγχολώ.

Όταν πάλι τα μαζεύω κατά καλοκαίρι περίοδο, μου 'χει συμβεί κι αυτό, τα πετάω, σχεδόν, μες το κουτί τους.

Ό,τι γίνεται στη ζωή μας έχει δυο όψεις.
Μη μεμψιμοιρούμε εμμένοντας στη μια πλευρά. Μην ξεχνάμε να γυρίζουμε απαλά, σιγανά ίσα για να μην τρομάξει και την άλλη πλευρά.
Κάτι θα 'χει να μας δώσει κι αυτή κι ίσως να 'ναι πολύ καλύτερο απ' αυτό που ξέραμε μέχρι σήμερα...

Να μου είσαστε όλοι σας καλά.