Κατά λάθος τυρόπιτα!

Πριν δυο μέρες ο φίλος Στράτος μού 'φερε φέτα φτιαγμένη απ' τα χεράκια του. Το γάλα που χρησιμοποίησε ήταν από τα δικά του ζώα. Κατσίκες!
Μου 'πε μεταξύ σοβαρού κι αστείου «Άμα φτιάξεις τυρόπιτα να μας δώσεις κι εμάς».

Να σας πω την αλήθεια η τυρόπιτα ποτέ δε μ' άρεσε εκτός κι αν ήταν κασερόπιτα. Πραγματικά ήθελα τόσο πολύ να τον ευχαριστήσω αλλά ήθελα να φτιάξω κάτι που θ' άρεσε και σε μένα.
Εδώ συνηθίζουν να φτιάχνουν τυρόπιτα και να βάζουν σαν μυρωδικό τον δυόσμο. Άλλο ένα βάσανο για μένα. Αν και τα δυο υλικά μ' αρέσουν (φέτα, δυόσμος) μαγειρεμένα μ' αυτόν τον τρόπο μου φέρνουν αηδία.

Ώσπου η λύση ήρθε ως επιφοίτηση του αγίου πνεύματος. Η φετίλα θα καλυφθεί αν την ανακατέψω σε μπεσαμέλ κι ο δυόσμος ούτε που θα διανοηθεί να πατήσει το κατώφλι του ταψιού μου.
Έτσι κι έγινε.
Τ' αποτέλεσμα ήταν πραγματικά εκπληκτικό.

Αυτό που θέλω να σας επισημάνω είναι να χρησιμοποιήσετε μοσχοκάρυδο στην μπεσαμέλ κι αρκετό πιπέρι!
Τη γέμιση να τη χωρίσετε σε τρία μέρη. Ως διαχωριστικό θα χρησιμοποιήσετε φύλλα.
Άνοιξα 12 φύλλα. Πέντε μπήκαν ως βάση της πίτας. Δύο ως διαχωριστικά της ένωσης μπεσαμέλ- φέτας. Τα υπόλοιπα έξι φύλλα μπήκαν στο πάνω μέρος της τυρόπιτας.
Την ψήνετε στους 200 βαθμούς Κελσίου για μια ώρα. 
Μεγάλη προσοχή ελέγχετε αν ψήθηκαν τα κάτω φύλλα. Σε μένα χρειάστηκε να συνεχίσω το ψήσιμο γι' άλλη μισή ώρα έχοντας αναμένει μόνο την κάτω αντίσταση!
Αφήστε την να κρυώσει λίγο για να μπορέσετε να την κόψετε. 

Μη διστάσετε να την φτιάξετε, αλήθεια σας λέω δε θα πιστεύετε αυτό που τρώτε!
Δεν είναι πρωταπριλιάτικο αστείο!